Lokacin da muka isa Umaima ta shirya abinci, shi ya sa sallah kawai mu ka yi, aka shiga cin abincin da kuma hira, wani irin shauƙi da farin ciki nake ji, wanda na rabu da jin shi, saboda yadda mutane suka hadu ana ta hira gami da nishadi.
Sai after 10pm muka kwanta, kuma 5am mun tashi, bayan sallahr asuba muka shiga kitchen taya Maman Hana abincin breakfast.
Misalin 9am muka bar gidan zuwa asibiti, a can muka samu Dr Nura, sun dora daga inda suka tsaya.
Ni dai breakfast na haɗawa Abbansu Khalil, ya dan taba ya ce ya koshi.
Tabarma muka baza a kofar dakin muka zauna, muna taba hira gami da ganin yadda ma’aikata ke ta shige da fice.
Karfe daya Dr Nura ke sanar damu an bamu sallama, amma za mu rika zuwa ganin likita duk Monday.
Maman Hana na kira hade da shaida mata, ba jimawa kuwa ta zo ta dauke ni zuwa gidanta na tattaro kayana, na asibitin kuma na bar Rahma da tattarewa.
Ba dai mu bar garin Katsina ba sai wajen karfe uku,
A hanya ma dai hirar ciwon Bashir aka fi yi, da irin matakin da ya kamata a dauka, kai tsaye gidanmu muka nufa, a maimakon gidansu, hakan kuma ya yi min dadi, ko babu komai na fi sakewa a nan.
Tun muka isa mutane ke zarya, lallai na yarda Katsinawa akwai kara, tun ba kauye ba. Wajen satinmu uku a Katsina amma kullum sai sama da mutane ashirin sun shigo asibitin nan wajen Bashir, wasu ƴan’uwa wasu kuma abokan arziki.
Gidan bai yanke da mutane ba sai wajen goma, zuwa lokacin kuwa ba kowa a gidan daga ni sai shi, saboda Rahma gidansu Sakeena ta tafi ita da yaranta.
Dr Nura kuma yana part din baƙi.
Dakin na shiga da sallama, cikin alamun bacci ya amsa min
“Wai har ka fara bacci?” na yi tambayar ganin Abdullahi bai jima da fita ba.
“Wlh kam, sosai na gaji ne”
Gefen shi na zauna ina kallon kafar sannan na ce “Sannu, Allah Ya kara sauki”
“Amin Ya Rabbb.” ya amsa hade da janyo ni gefen jikinshi.
Saman kirjinshi ya kwantar da ni, lokaci daya kuma yana shafa gashina da yake a tsefe.
“Kin watsar da komai, kalli yadda gashinki ya cunkushe hade da yin karfi”
Sosai na kara kwantar da kaina a kirjinshi, ina jin yadda kasusuwan kirjin suke a jere, sabanin da can baya da tsoka ta lullubesu.
“Ba ki ji ba?” ya yi maganar da wata irin muryar da na rabu da ji. Dalilin da ya sanya ni lumshe ido, kafin na ce “Ba ta gyaran kai nake yi ba, kai zan gyaramawa kuma ga ka kwance”
“Ki, gyara min gobe idan Allah Ya kai mu ina so”
Kai na jinjina alamar to, saboda ba zan iya ba shi amsa ba, abin da ban yi tsammani ba shi ne ya faru, ni kaina ba na ce ga ta yadda komai ya faru ba, sai dai bayan faruwar komai din ni ce na taimaka mishi wajen gyara kanshi, yayin da muka sha jinya cikin dare, saboda mun tsokano kafar.
Safe su Rahma suka fara shirin komawa, babu laifi sun sha tsarabar kauye kam, yayin da Abbansu Khalil ya sha shawarwari wajen Dr Nura na yadda zai kula da kafarshi.
Yanzu kam gida ya koma daga mu sai mu, Sai ƴan dubiya dasu Abdullahi ƴan jinya, yara kuma rabi suna wurina, rabi gidan kakanninsu na bangaren uwa ko na bangaren Baba. Ba ni da case da su.
Bashir kam kullum dare za mu sha soyayyarmu, mu dawo muna jinya da safe, wani lokaci har sabon ciwo muke jiwa kafar.
Inda Allah Ya taimakemu ma kafar na sauki ba laifi, saboda magunguna da yawa aka hada, a yi na gargajiya, a yi na asibiti har da na Islamic.
Lokacin da hutu ya kare Saminu kanen Abbansu Khalil shi ne ya yi hidimar samarwa su Khalil makaranta a Batsari mai hade da boko da Islamiya , tun safe idan suka tafi sai yamma ake dakko su.
Yayin da ake kai Bashir ganin likita ko wace ranar Litinin. Kuma Alhamdulillah a cikin wata biyu sosai kafar ta yi sauki, taka ta ne kawai ba ya yi, amma yana iya mikewa tsaye da kanshi, zai iya canjawa kafar position daga wani wuri zuwa wani. Kuma ta daina ɗiwa, wani wuri ne kawai bai gama warkewa ba.
Kasancewar an fara zafi zaune nake saman tabarma da misalin karfe 5pm ina yankewa Maama farce, Bashir ya shigo gidan saman kekenshi, babu wanda zai ganshi a haka ya ce ba shi da lafiya, saboda ya yi fes abun shi, har wata ƴar ƙiba yake yi.
“Ba na ce ki daina yankewa yarinyar nan farce da reza ba, kar watarana ki yanke ta” ya yi maganar daidai yana jan burki a gabanmu
Shiru na yi kamar ba zan amsa ba, Sai kuma na ce “To” shi a kan yara to komai ba ka iya ba, zai ga kuma dai ba ka kula da su yadda ya dace. Ko a kan su Khalil dannewa kawai nake yi, amma kam da tuni mun yi babu daɗi. Zai iya shigowa ya iske su suna wasansu ya ce “Khadija kin ba yaran nan abinci?” sosai wannan tambayar ke ɓata min rai, ta ya zan dafa abinci in cinye kaf ba tare da na basu ba.
Har ya tuka keken zuwa gaba, Sai kuma ya dawo baya yana fadin “Khadija kin san kina da ciki kuwa?”
Wata irin faduwa gabana ya yi, yayin da na bude baki da idanu ina kallon shi, murmushi ya yi kafin ya ce “Cikin nan naki zai kai wata uku ko hudu”
Ni dai poster Kawai na ajiye yayin da shi kuma ya ja keken nashi zuwa gaba.
Idanuna na dauke daga kanshi na mayar kan Maama, wacce ba ta wuce watanni goma ba, Sai kuma na shafa cikina, kafin daga bisani na bi hannayena da kallo wadanda suka yi Fresh gwanin sha’awa
Bayan wannan fresh din da na yi ban ji wani canji mai kama da alamar ciki ba, musamman da ya kasance ba na period, kuma an ce idan mace na shayarwa wai ba ta period ba ta samun ciki.
“Tabbb!” na yi maganar hade da mikewa na bi bayanshi, idan har ya kasance da gaske ina da ciki aiko da Sai dai mu koma Abuja, ina zan iya da wannan abun kunyar ni Khadija. Mijin na fama a ganni da ciki kuma.
Zaune yake gaban wata loka yana duba wasu takardu, shigowata ce ta sanya shi dagowa yana kallo na
“Wai da gaske ina ciki?”
Sai da ya yi murmushi kafin ya ce “Idan ba ki yarda ba, gobe ki je asibiti”
Kama zan yi kuka na ce “aiko idan da gaske ina da ciki to gaskiya ka shirya mana komawa Abuja, ta ya zan fara kallon mutanen garin nan, kana fama da jinya ni kuma a ganni da ciki”
“Ciki kam ba nawa ba ne, me ye abun damuwa”
Fuska na kara narkewa kafin na ce “Kai nan ba ka komai ba, kana zaune kullum ace kuma Ina da ciki. Apart from that ma, duka fa Maama watanta goma”
Komai bai ce ba, Sai takardunshi da yake ta dubawa. Na shiga bubbuga kafa ina fadin “Kana ji na ka yi banza ko”
Takardun ya ajiye hade da janyo ni zuwa jikinshi kafin ya ce “Yanzu ina jin ki, me kike so?”
“Mu koma Abuja”
“Abuja kam Khadija sai dai ki kai ziyara, amma mun baro ta kenan, yanzu haka an sanya gidan a kasuwa”
Da matsanancin mamaki na tashi daga jikinshi ina kallon shi, kamar in ce wani abu sai kuma na fasa, saboda abin da zan fada din zai iya kawo sabani a tsakaninmu. Amma na tabbata da Maman Khalil na raye ba zai yanke wannan shawarar ba tare da sanin ta ba, amma ni idan ban da yanzu magana ta kama ba zai fada min ba.
Tashi na yi daga jikinshi tsam, saboda hayaniyarsu Khalil da na ji a tsakar gida.
A babban falo mu ka yi kicibus, dukkansu na raba su da jikina ina jin dadin dawowarsu, yayin da suka shiga kiciniyar dakkowa Maama tsaraba. Hakan yana tuna min da Ramla, saboda duk lokacin da suka dawo daga makaranta burki a dakina, wai za a ba Ramla tsaraba. Na dauka sun manta, ashe abun na ransu har yanzu, ga shi ana yi wa Maama.
Ruwan wanka na hada masu, kasancewar dukkansu sun girma, bana duk za su fita primary, na kwashe uniform din zuwa laundry basket, ina kitchen Affan ya shigo “Har an yi wankan?”
Kai ya jinjina alamar eh.
“To abinci fa?” na kuma tambayarshi
“Sai an jima zan ci.”
Na juya kan Khalil da ya shigo ina tambayar “Kai ma abincin sai an jima?”
“Eh” ya amsa ni, kafin mu ka shiga labarin makaranta, yadda suke nuna suna jin dadin makarantar sosai yana sanya ni farin ciki. Kuma ni kaina ina ganin ci gaba sosai musamman bangaren addini.
Bashir ne ya tsaya kofar kitchen din, lokaci daya kuma yana dire Maama da ke kan cinyarshi tare da fadin “Yaran nan kin ba su abinci?”
Kamar in ce ban basu ba, Sai kuma na yi shiru, saboda Khalil ya riga ni amsa tambayar da fadin “Sai an jima za mu ci” shi ma bai kara cewa komai ba ya tuka kekenshi zuwa waje.
Wani abu na ɓacin rai ya tsaya min a wuya, dama da haushinshi na fito a kan zai sayar da gida ban sani ba. Ya kuma zuwa ya bata min rai da maganar ba yara abinci. Ban san me yake kallo na ba, ta ya zan yi abinci in hana yaran. A zuciyata Ina jin kaunar yaran tamkar ni ce na haife su, Sakeena ta fada min ga yaranta nan amana. A lokacin da take fada min wannan maganar, ba ta san za ta rasu ba, da wasa ta yi min ita, Sai ga ta ta zama gaskiya. Don haka na yi wa kaina alkawarin zan rike mata yara tamkar ita ce take raye kuma take rikon su.
Tare muka gama aikin kitchen din, su Affan suka yi alwala zuwa masallacin magriba, ni ma na shiga dakin don yin tawa alwalar, lokaci daya kuma Ina lallashin Maama da ke kukan dole sai ta bi su masallaci.
Bayan na idar da sallahr magribar, ina zaune kan sallaya ina ba Maama nono da take son yin bacci, maganar ciki ta fado min, take na yi sake da ni, jikina ya mutu likis,
Yarinya wata goma ciki wata hudu, kenan tana da 6month na samu cikin
“Wayyyo Allahna!” na fada cike da jin kunyar yadda zan rika hada ido da mutane, Bashir na zaune cikin keke ni ina kayan ciki turtsi-turtsi.
“Allah Ya sanya ma ba cikin ba ne” na fada a sanyaye, lokaci daya kuma Ina jin lallai gobe in je asibiti domin tabbatarwa.
Jin Maama ta yi bacci, na zare daga jikina a hankali, na kwantar da ita saman katifa, kafin na dawo na kabbara sallahr isha’i.
Ina idarwa su Khalil suka shigo, Sai muka runguda zuwa falo, na sanya mana abinci mu ka ci, mu ka yi home work, sannan na karbi haddarsu hade da yi musu gyararraki, Affan kam ana gama karbar haddar ya yi bacci. Shi ma Khalil ina tattare falo ya yi bacci. Sai da na kintsa ko ina, kafin na shiga tashinsu zuwa dakinsu.
Ina tsaka da tashin Affan Bashir ya shigo, ya zuba mana ido yana kallon yadda nake fama da Affan, saboda akwai lafiyar magagin bacci, dakyar na samu ya tashi. So hannayensu na rike zuwa dakinsu, daidai zan shiga dakin ya ce “Yaran nan sun ci abinci kuwa za su kwanta?”
“Sai dai yanzu da ka zo ka ba su” na amsa shi ba tare da na tauna maganar ba. Ko ta dace ko ba ta dace ba, ni dai na sako ta. Babu halin kuma mayar da ita.
