No.234, Efab Estate, Gwarinfa, Abuja…
“Nemo min lambar Nimra”
Cewar Jadda wadda ke danƙawa Hajjara wayarta, Hajjara ta karɓa tana yatsina fuska, don Allah ya san,i ita Wallahi ta gaji da zama da wannan masiffafiyar tsohuwar, duk ta bi ta isheta, Allah-Allah take ta koma Maiduguri.
Zaune suke a falo, daga can gefe kuma Mama Ladi ce ke bawa Daala abinci.
“Ga shi. Ta shiga”
Ta ƙarashe tana miƙawa Jadda wayar, Jadda ta karɓa tana tsara kalar masifar da zatawa Nimran.
“Falmata! Tun muna sheda juna da ke ki saka wanan ɗan yankan kan da ya aurar min jiki ya saketa, Wallahi idan ba haka ba zan ɗau mummunan mataki a kanku daga ke har shi!”
Kalamanta na farko kenan, bayan da Nimra ta ɗaga wayar, daga cikin wayar Nimra dake zaune a office ɗinta ta yi murmushi.
“Da ma na san mijin Mishal ɗin ne?”
“Ko kin san shi ko ba ki sanshi ba wannan be shafe ni ba, abun da na sani kawai shi ne ke ce kika danƙa masa jikata ya tafi da ita, don haka tun muna sheda juna ki nemo mun gidan da ya kaita, in ba haka ba!…”
Daga haka ta kashe wayar tana kumfar baki, A fakaice Hajjara ta saci idon Jadda tana watsa mata harara. Jadda ta miƙe tare da nufar hanyar ɗakinta rai a ɓace.
“Mtswww!, aikin banza, wai ita a nan me san jikoki, ƙaaaa!”
Ta ƙarashe da ƙwafa.
Jadda na sauƙe wayarta, Nimra ta lalubo lambar wani masanin kan na’ura me ƙwaƙwalwa dan ya binciko mata lambar Kuliya. Jim kaɗan sai ga saƙo ya shigo wayarta, kuma ba jira ta aika masa kira.
Daga can DSS Headquarter, Kuliya dake tsaye a ɗakin horo ya na hora wani me laifi ya ji kamar wayarsa na vibrating, hakan ya sa ya saki wayoyin lantarki dake hannunsa ya juya ya fice daga ɗakin, don ya samu ya amsa wayar, abakin ƙofar ɗakin ya iske Sharon, don haka ya yi mata alama da ita ta shiga ta ci gaba.
Ganin baƙuwar lamba ya sa shi ɗan jinkirtawa kafin ya ɗaga, kuma kamar ma ba zai ɗaga ɗin ba, sai da kiran ya shigo a karo na uku sannan ya ɗaga. Tun daga jin muryarta ya ganeta, hakan yasa suka gaisa a mutunce, kafin dalilin kiran ya taso.
“Magana ce a kan Mishal, ɗazu kakarta Jadda ta kirani. Wai ta na so ta san inda aka kai mata jikarta. Na san ko ni ban faɗa mata ba, za ta iya nemo address ɗin gidanka, Jadda bata san zaman lafiya, don haka ko da wasa kada ka bari ta ɗauki Mishal daga cikin gidanka. Saboda ko a sanda tana ƙarama Abubakar be bata renonta ba, bare yanzu da ta girma, zamanta a wurin Jadda ba ƙaramar matsala ba ce!”
Kuliya ya ɗan yi jimm, to a kan me ma zai bari wata Jadda ta ɗauketa?, ai a yanzu ba ya jin ko ita kanta Nimran za ta iya raba shi da Mishal, Mishal amanarsa ce, babu yanda za ayi ya bar wani abun cutarwa ya sameta, zai yi duk iya iyawarsa don ganin be bari an cutar da ita ba. Ya ɗaga kafaɗarsa ta dama, sannan ya amsa mata da.
“Insha-Allah”
Daga haka ya mata godiya ya sauƙe wayar.
Joy Emodi CI St.
RABI’A POV.
Tafe suke ita da Raja a kan titin, hira yake mata jifa-jifa, sama-sama take ba shi amsa, don yau gaba ɗaya tunaninta ba ya jikinta, tunaninta ya lula kan maganarsu da Yaya ta jiya.
“Rabi’a da ace kina sona, da za ki bi abun da na faɗa. Saboda Allah ya za’ayi ki riƙa kula wani da sunan me kamarki, kika sani ma ko ɗan satar mutane ne, ni dai gaskiya ki dena kula shi. Dan har ga Allah ba na so!…”
Kalamansa gareta kenan a jiya da daddare da ya zo fira, ita ba ta ɓoye masa komai game da Raja, duk ranar da suka haɗu da shi sai ta faɗa masa sun haɗu da wannan me kamarta tata, abun da ko Anti Saratu ba ta faɗawa ba, shi ne; Raja na kama da ita, kawai ta faɗa mata cewar suna mutunci da shi.
“Ammata?”
Ya kira sunanta a lokacin da suka fita kan babban titi, juyowa ta yi ta kalleshi, a zahirin gaskiya ba za ta iya dena kula Raja ba, don tana da tabbacin shi ɗan uwanta ne, alaƙar jinin da suka haɗa ce ta sa ba za ta iya haƙura da shi ba, don a yanda take ji za ta iya rabuwa da Yaya a kan Raja, kuma akwai wani abu a kan Rajan dake motsi a ƙasan zuciyarta, duk da ta na amfani da duka ƙarfinta wurin danne shi, don bisa ga dukkan alamu hakan ba me iyuwa ba ne.
Ko kafin Raja ya kuma faɗin wani abu, wata motar taxi da ta tsaya a bakin titin ta ɗau hankalinsa, hakan ya sa ya ci gaba da kallon motar har zuwa lokacin da aka buɗe gidan baya na motar, Uchechi ta fito, fuskarta ɗauke da wani abu me kama da fushi da kuma ɓacin rai.
Hakan yasa fuskar Raja rikeɗewa zuwa mamaki, yaushe ta zo?, wa ya bata address ɗin inda yake?. Ganin yanda Raja yake kallon bayanta ya sa Rabi’a juyawa, kuma tana juyawar idonta ya sauƙa a kan wata budurwa dake tsaye kisabda wata motar taxi. Kallo ɗaya za ka mata kattabatar da cewa ita Cristian ce, saboda yanayin shigarta. Amma kuma ita Raja yake kallo ?, ko me?. To mi ye haɗinsa da ita?. Kuma ga shi ma ta ahiga tunkarosu.
Ba ta ankara ba ta ji hannun Raja cikin nata, sanna a hankali ya ja ta ya mayar da ita zuwa bayansa, dai-dai da isowar Uchechi gabansa, kuma tana zuwa ta ɗaga hannunta sama ta shararawa Raja mari.
Har saida ya karkatar da fuskarsa, Rabi ta tsorata sosai, ido waje take kallon gefen fuskar tasa. Zuwa lokacin har Uchechi ta fara hawaye, ta nuna Raja da ɗan yatsa ta na faɗin.
“Macuci. Ma ci yi amana, da ma ashe yaudarata kake?. Saboda wannan ‘yar talakawan kake yaudarata?”
A hankali Raja ya ɗaga kafaɗarsa ta dama, sannan ya juyo ya zuba lumsassun idanuwansa a kan Uchechi. Kafin ya furta abun da ya wargazo da duniyar Rabi da kuma Uchechin zuwa ƙasa.
“Uchechi! She is my wife to be. So show some respect!”
Bakin Rabi ya faɗo a har ƙasa, kallon bayan Raja kawai take tana ƙarawa, ai ba ta ganin fuskarsa, wata ƙila ma daga wani wurin maganar ta fito, ba daga bakinsa ba, inaa, wai Raja?, kai! Wallahi da sake, ba shi ya faɗi wannan zancen ba.
Uchechi ta fashe da matsanincin kuka tana cin kwalar Raja, dai-dai da isowar su Rhoda da suke binsu a baya ita da Alandi, dom cewa suka yi bari su je gulma, sai kuma Allah ya sa suka ci karo da wannan faɗan.
“Ke sakar shi!…”
Rhoda ta faɗi tana yin kan Uchechi, Raja ya ɗaga mata hannu alamun ta dakata.
“Ni za ka ci amana Raja?, Ni?, Ni Raja?, Idan ka isa Yesu ya kwashe min albarka!, A kan wannan ƙazamar za ka gujeni?…”
Tass!, ka ke ji, Raja ya wanke fuskar Uchechi da mari, hakan yasa ba shiri ta sake shi tana dafe fuskarta setin inda ya mara, hawaye wani na bin wani a kan fuskarta, ta ɗago da idanuwanta ta kalleshi.
Ba ƙaramin tsorata ta yi ba, ganin idanuwan Raja buɗe a kanta, wani abu da za ta iya cewa tsawon zamanta da shi ba ta taɓa gani ba, a ko da yaushe idanuwansa kusan a lumshe suke, amma yau ga su buɗe a kanta, sun yi jajawur, jikinsa har karkarwa yake dan ɓacin rai, mutanen dake wucewa har sun ɗan fara tsayawa tagumi, duk da layin babu mutane sosai.
”Don’t you hare what i just said?, I said that she is my wife to be!, You better respect her before i injured you!”
Kuka sosai Uchechi ke yi, haka ta juya da gudu ta shige motar da ta fito daga ciki, ba ɓata lokaci motar ta bar wurin, ba ta taɓa tabbatar da cewa Raja ba ya santa ba sai yau, ta gaji da abun da ya ke mata, don haka za ta sakar masa mara ya yi fitsari, babu ita babu shi, za ta jurewa komai da zai mata amma banda cin zarafi. Ta haƙura da shi har duniya ta naɗe.
Da sauri Raja yake sauƙe nufashi, ya ɗaga hannunsa ya dafe goshinsa, zuciyarsa na bugawa da sauri, be so ya bayyanawa Rabi ta ji wannan sirrin zuciyar tasa a yau ba, ba yau ya kamata ta sani ba, ba a irin wannan lokacin ya kamata ta sani ba, ko wani kallo za ta masa bayan wannan abun da ya faru?, Oho.
Rhoda dake cikin farin ciki da ɓacin rai a lokaci guda ta dafa kafaɗarsa. Ta na cikin farin ciki jin yau Raja ya rabu da Uchechi, ya kuma bayyana sirrin zuciyarsa kan abun da yake ji game da Rabi’a, ranta kuma ya ɓaci ne saboda nasa ran ya ɓaci.
A hankali ya sauƙe hannunsa daga kan fuskarsa, sannan ya juya bayansa da sauri, ya kalli Rabi dake a sanƙare a wurin, kamar wata mutum-mutumi, kamar wadda aka manne mata ƙafafunta da glue me ƙarfi, kuma kamar wadda ta cillar da hankalinta a hanya, haka take jin kanta, duniyar ta mata shiru, babu abun da take ji sai muryar Raja cikin faɗin “She is my wife to be!”, anya kuwa tana cikin hayyacinta?, kamar fa ta haukace ma, yau in ba wadda ta yi hauka ba, waye yake jin abunbda babu shi a zahiri, ko kuma dai iskokai ne suka shiga jikin Rajan?, Oho, a’a abun zai fi kyau ace jikinta suka shiga ba nasa ba. Kanta ta ɗaga ta kalli fuskarsa, jin yana kiran sunanta.
Kallonta kawai yake, ya kasa cewa komai, don ya ma rasa abun da zai faɗa mata, sai kawai ya juya ya tsayar mata da mota, sannan ya kamo hannunta ya sakata a cikin motar, don ya ga kamar bata cikin hayyacinta.
A kan idonsa motar da ya sakata ta bar wurin, sannan ya dafe kansa cikin neman sauƙi, a bisa tsautsayi idonsa ya sauƙa kan wata rumfar me ƙosai, wutar da ya yi arba da ita tana ci a cikin murhunta ta tuno masa ƙiyayyarsa da wuta.
2008.
Gidan Maman Rhoda, Kano…
08:30 PM.
“Zaid miƙo min kwanon can!”
Cewar Maman Rhoda tana nunawa Zaid kwanon dake ɗauke da farfesun kifi, Zaid ya ɗauki kwanon sannan ya miƙa mata, zaune suke a kan carpet ɗin dake falo, Rhoda na daga gefen Zaid, yayin da Maman Rhodan ke facing ɗinsu, girkin ranar da suka yi ne zube a gabansu, yayin da suna shirin cin abincin dare.
“Mom ni kifin nake so kawai”
Cewar Rhoda tana shagwaɓe fuska, Maman Rhoda ta wurga mata harara.
“An ƙi a baki kifin, da ci kike ?, Kifi na Zaid ne kawai”
Zaid ya kunshe dauriyarsa ya na shafa kanta, kasancewar ta jingina da shi, Maman Rhoda ta zubewa Zaid gaba ɗaya kifin, sannan ta bawa Rhoda tata shinkafar babu kifi sai miyar kawai. Rhoda ta turo baki tana ture abincin, sannan ta miƙe ta bar falon da hawaye.
Nan da nan Zaid ya shiga damuwa, don Allah ya sani ba ya son ɓacin ran ‘yar ƙanwar tasa, don haka ya miƙe, hannunsa riƙe da kwanon abincin nasa.
“Zaid ina za ka?”
Ba tare da ya juyo ba ya ɗaga ƙafaɗarsa ta dama sannan yace.
“Abincin zan je mu ci”
“Da ka rabu da ita kawai”
“Ba zan iya cin abincin ba tare da ita ba!”
Ya amsa mata a lokacin da ya ke ƙarsa fita daga cikin falon, Maman Rhoda ta girgiza kanta tana murmushi, soyyayar Zaid da Rhoda sai kallo, ko ka shiga tsakaninsu kai ne za ka ji kunya.
“I’m sorry Cuzie”
Zaid ya faɗi a karo na biyu ya na kallon Rhoda, wadda ta cunkune tana wani kawar da kai, wai ita a dole an ɓata mata rai, tana zaune a bakin gadonta, yayin da Zaid ɗin ke zaune kusa da ita.
Ya na murmushi ya aje kwanon abincin a kan cinyarsa yana buɗe kifin, ya guntsuro tsoka ya haɗa da lomar shinkafar, sannan ya kai mata saitin bakinta, kamar ba za ta karɓa ba, sai kuma ta buɗe bakin ya saka mata.
“Story time!…”
Sai ta juyo tana kallonsa da kyau, ta harɗe ƙafafunta a kan gadon, tana buɗe duka kunnuwanta dan ta ji labarin da zai bata. Ta san labaran Zaid, babu na yarwa.
“Wani Gayene ya zo Wajen Budurwarsa. Saiya Kira Yaro Yace mai; Kai je Gidannan Kace Sani Striker Na Kiran Hassana. Yaro Ya Antaya,yace wai Ana kiran Hassana. Babanta Yace waye Ke Kiranta? Yaro Yace Sani Striker. Sai Babanta Yace; Je Kace Isah Defender Yace Bata Zuwa” (Labaran musha dariya).
Yana ba ta labarin yana kai mata lomar abincin haɗi da kifin, yana kaiwa ƙarshen labarin Rhoda ta tintsire da dariya. Abincin ya ci gaba da bata ya na bata wasu labaran, sai da ta ga ta kusa cinyewa, sannan ta karbi kwanon, ita ma ta shiga ba shi a baki.
Kamar daga sama suka ji an banko ƙofar falonsu, hakan yasa ba shiri suka miƙe suka bazama zuwa cikin falon. Abun da suka gani ya bala’in gigita duniyar ko wannensu.
Maman Rhoda ce yashe a ƙasa, Bala ya danne mata kai, ga sauran yaransa su Garuje tsaye a bayansa.
Bala wani me kuɗi ne a unguwar kusa da ta su Maman Rhoda, ya na bawa mutane bashin kuɗi, musamman ma mata, sannan ya kan ƙawarawa mutane da kuɗin ruwa me yawa, idan kika ka sa biyan bashin kuma sai ya nemi ya fanshe a kanki, ga shi da tara yara ‘yan daba, kasancewarsa ɗan uwan sanata ya sa ake ɗaga masa ƙafa ya na cin karansa babu babbaka.
Lokacin da Maman Rhoda za ta biyawa Zaid kuɗin makaranta gaba ɗaya har zuwa lokacin da zai gama, kuɗaɗen hannunta ba su da yawa, hakan ya sa ta karɓi bashi a hannun Bala, suka yi da shi kan za ta riƙa biyansa da kaɗan-kaɗan.
Kwana nan kuma sai ya bijiro mata da maganar ta ba shi kanta kawai, ita kuma sai ta nuna ƙin amincewarta, harda marinsa a yammacin jiya.
Shi ne kuma yau ya iyo musu dirar mikiya a wannan daren. A cikin wannan daren Bala ya yiwa Maman Rhoda fyaɗe a kan idon Zaid da Rhoda, waɗanda ke riƙe a hannun yaransa su Garuje, sai da Zaid ɗin ma ya yi ƙoƙarin kaiwa Balan farmaki amma Garuje ya riƙe shi tare da buga kansa a jikin bango, hakan ya haddasa masa jiri da fashewar goshi.
Sosai Maman Rhoda take kuka, Zaid da Rhoda rungume a jikinta, yayin da suke tsaye a harabar police station, bayan da ta kawo ƙara kan zalincin da aka mata, faɗar sunan wanda take ƙara ya sa ‘yan sandan korarta har da haɗa mata da duka.
Babban tashin ha kalinta shi ne yanda Rhoda da Zaid ke cikin damuwa, ba za ta iya ɗaukan baƙin ciki irin wannan ba, hakan yasa ta fita wajen police station ɗin, ta siyo fetir da ashana, ta ture Zaid da Rhoda gefe, sannan a kan idon Zaid da Rhoda da kuma sauran jama’ar station ɗin.
Maman Rhoda ta ɗaga jarkar fetir ɗin nan ta tittila a jikinta, sannan ta kunnawa kanta wuta, Rhoda na kuka tana fisge hannunta daga ruƙon da Zaid ya mata, yayin da wannan wutar ke ci a kan idon Zaid, komai na cikin kansa ya taɓu, tsoron wuta ya kama shi, ya zamana ba shi da wata abokiyar gaba kamar wuta.
Don a lokacin suma ya yi, ‘yan san dake da imani a wurin ne suka temaka musu, ita kam Maman Rhoda babu abun da ya yi saura a gawarta, ta ƙone ƙurmus, Zaid kuma ya suma, Rhoda kuma sai kuka take, ta rasa inda za ta sa ranta, ita a tunaninta shi mq Zaid ɗin mutuwa ya yi.
Kwanan Zaid ɗaya a aibiti kafin ya farfaɗo, kuma yabna farfaɗowar babu wanda ya samu kusa da shi sai Rhoda, haka ya ƙanƙameta suka rera kuka me isarsu, kafin ya ɗauketa suka dawo gidansu.
Haka suka ci gaba da rayuwa, sai dai ba kamar yanda suka saba a da ba, kamar yanda Maman Rhoda ta bar musu kuɗinta da kayan ƙosai da kokonta, haka suka ci gaba da yin sana’ar, kuma a ɓangare guda suna zuwa makaranta, Zaid ne ya ci gaba da riƙe su har zuwa lokacin da shi ya kammala makaranta. Duk da Rhoda ce ke soya ƙosan, dan shi ya koma maƙiyin ganin wuta. Amma kuma ba ya bafinta ita kaɗai, duk inda za ka ganta to shi ma za ka ganshi.
