Gaba ɗaya duniyar ta cakuɗe mishi waje ɗaya. Bai taɓa sanin tashin hankali irin wannan da yake ciki ba, ya ɗauka zunubanshi sun fara ƙarewa akan rabuwar su da Mamdud. 

Ya ɗauka zafi da ciwon hakan da yake yawo da shi a duk rana ya ishe shi. Ya yi zaton raɗaɗin na taimakawa wajen rage tarin zunubanshi na baya. 

Daga kalmomin Zulfa na jiya komai ya sauya. Daga kalmominta ya gane shi ɗin ba komai bane. Ya soma fahimtar bai isa ya ce zai ma ƙaddara wayau ba. 

Yau ɗin nan, yau ta. . .