Safiyya ya kalla yace, "Bari in ga Haneef a waje."

Kai ta ɗaga masa. Ya fice da sauri. Tun daga nesa da ya hango Haneef jingine jikin mota. Jikin shi  sanye da manyan kaya ya ɗaga hannuwanshi alamar surrender.

Yana ƙarasawa ya wani yi rau-rau da idanuwa tare da faɗin,

"Don Allah ka ce ba faɗa za ka yi min ba. Wallahi jiya na yi sub ɗin wata biyu."

Haneef bai san lokacin da dariya ta kuɓce masa ba. Fu’ad ya wani dafe ƙirji daidai inda zuciyarshi take yana sauke numfashi.

"Hankalina ya kwanta. . .