Muka gaisa cike da girmamawa kafin doguwar ta ce “Bashir din ma baya nan ko?”
“Eh wlh, suna Batsari”
“Allah sarki, idan ya zo kin fada mishi, su Saratu sun zo duba shi da jiki”
“In Sha Allah zan fada mishi”
Mu ka danyi shiru kafin gajeruwar ta ce “Ai kafar da sauki ko?”
“Ah! Alhamdulillah Gaskiya, tun da yanzu yana taka da kanshi”
Na ba ta amsa
“To Ma Sha Allah, Allah Ya kara lafiya” cewar doguwar
“Amin Ya Rabbb” na amsa
“Yaran ma duk basu ko?” cewar gajeruwar
“Eh. Duk sun fita” na kuma amsawa.
Doguwar ta mike tana fadin “Bari mu je, a yi mishi sannu idan ya dawo”
“In Sha Allah” Ni ma na mike da zummar taka musu.
Bayan na dawo sai kawai na shiga tattare dakinsu Khalil na gyara, saboda idan ba ni ce na gyara ba, su kam ba za su gyara ba, na yi fadan har na gaji.
Idan ina yi ma sai Babansu ya ce wai ba aikinsu ba ne, a kan me zan rika sanya su aikin mata.
Daga Bashir har su Khalil sai da aka yi sallar isha’i suka shigo gidan, na yi mishi sannu da zuwa hade da kawo mishi abinci, ina son yi mishi maganar Maama wata kuma zuciyar na hana ni, saboda har zuwa lokacin ba a maido ta ba.
Yana cin abinci ne na ce “Wata wai Saratu ta zo duba ka da kafa”
Dakatawa ya yi da cin abinci alamun nazari kafin ya ce “Saratu kuma, ya take?”
Zamana na gyara kafin na ce “Ai a cikin su biyun ban san wacece Saratun ba, akwai dai wata doguwa siriruwa, Sai kuma wata gajera, tana da ɗan haske haka”
“Ta kai ki haske?”
Hannayena na kalla, ai ba ita ba ko Maman Khalil na fi ta haske, amma sai na ce “To ban dai sani ba kam”
“Suna da zane a kan kumatunsu?” ya kuma tambaya
“Eh”
“OK, na gane ta, Sarai ce.”
Har 9pm babu Maama, kuma Bashir ko ya tambaya, da ace su Khalil ne bai gani ba, da yanzu ya tambaye ni, fiye da ashirin. An jima kadan “Ina yaran nan ne?” zuwa can ya kuma cewa “Wai ina yaran nan suka tafi?” Haka zai dosa ya ga sun dawo.
Na kasa daurewa na ce “Wai Abban Khalil, ba ka ga babu Maama ba?”
“Eh na gani”
“Kuma shi ne ba za ka tambayi ina take ba?”
Komai bai ce min ba, abun da ya kara sanya raina ya kuma baci, na ce “Da ace ba ita ce ba ka gani ba, da tuni ka cika min kunne da tambaya”
“Dukkansu dai yarana ne”
“Amma akwai na so ai”
“Wannan kuma ke ce kika fada”
“Saboda hakan ne” na kuma fada zuciyata na kuna.
Komai bai ce min ba, cikin bacin rai na ce “Bashir don Allah kar ka sanya kiyayya a tsakanina da yaran can, komai da zuciya daya nake yi musu, ina son su tamkar ni haife su ka amma kai kullum sai ka ta yin abin da za ka sanya kiyayya a tsakaninmu”
“Me na yi?” cikin halin ko in kula ya yi tambayar
Haushinshi ya kara kama ni, na ce “Ba ka san me ka yi ba ma? Kiri-kiri fa kake nuna kamar ina cutar yaran nan, komai na yi sai ka tuhume ni. Sannan fifitasu kake yi a kan Maama, na ga kuma dai duk yaranka ne, ko don ita mace ce?”
Tun da na fara maganar yake min wani irin kallo, kallon da bai sanya ni yin shiru ba, na dade ina rike wannan abun a zuciyata, kullum yana damuna
” Khadija! Za ki fara ko? Kar ki sake ki kawo min wannan abun a cikin gida, Maama da su Affan duk yarana ne, kuma Ina son abu na, babu wani wanda ba na so. Kar ki kara kawo min irin wannan zancen”
“Eh tabbas yaranka ne, amma yadda ka fi son mahaifiyar sauran haka ka fi ƴaƴanta, ni dama tun can zaman hak’uri nake yi ai.”
Kallona yake yi kamar ya samu tv, Sai kuma ya mike hade da daukar kafafun karfenshi ya wuce dakina.
Takaicinshi ya kara cika min zuciya.
Saman kujera na zauna ina ta kokarin hana idanuna kuka, lokaci daya kuma Ina jin kamar maganganun da na yi basu dace ba. Haka nake wasu lokutan sai na yi abu, in ji kamar ban kyauta ba. Waya da ke yashe a kasa na dauka, na kira layin Inna.
Muka gaisa sannan na ce “Kubra ta zo ta dauki Maama, kuma na ji su shiru har yanzu”
Daga can Inna ta ce “Yo shi mijin naki bai fada miki za a yaye Maama din ba? Ai tana nan wurina, dazu ma ya kawo mata kayan yaye”
Bakina a bude nake sauraron maganar Inna, bayan ta dire maganar ne na ce “Eh mun yi maganar kam, ban yi tunanin yau ba ne”
“Aiko dazu gab magriba ya shigo ya ganta a nan, Sai ya ce kawai a bar ta a nan din”
Na shiga jinjina kai kamar Inna na gani na, kafin na ce “To shi kenan ai, Allah Ya tashe mu lafiya”
“Amin” ta amsa hade da yanke kiran.
Wayar na sauke hade da matse ta a hannuna, zuciyata na kara baci ta yadda Bashir ke aiwatar da abu kai tsaye ni ban isa in sani ba, wanda na san ba haka yake yi da matarshi. Da yawan lokuta ma ita ce take yanke hukunci ya bi.
Na juya a hankali zuwa dakin, yana kwance saman gado daga shi sai boxer wayarshi a hannunshi
Gefen gadon na zauna ina kallon shi, cike da bacin rai na ce “Bashir abun kan nan ya ishe ni gaskiya. Wlh Sam ba ka yi min adalci. Ta ya ina matarka komin ka sai dai in ji a fulanin talla, ka siyar da gida, ka sayi fili ka fara gini, duk ban san ko daya ba, bayan ba haka kake yi wa matarka ba, komai tare kuke da shawarar juna, amma ni ka ajiye ni a gefe, kawai in yi ma rainon yara ka biya bukatarka, ko shawarar na kawo ba ka amsa”na karasa maganar cikin kuka, saboda raina ya kai kololuwa wurin baci
Wayar ya ajiye kasan filo hade da janyo ni jikinshi yana fadin “Yanzu ma bari in biya bukatar tawa”na shiga kiciniyar kwace kaina amma na kasa, to ina ma zan iya ga tsohon ciki. Sai bayan da ya yi abin da ya yi niyya ne sannan ya ce” Da kin san yadda kike tayar min da hankali idan kina fushi da kin daina yi. Ko ban yi niyyar kusantarki ba, idan kina fushi sai in ji Ina son hakan”
Komai ban ce ba, na mike zuwa toilet, raina a bace
Haka na fito ina ta tura baki, na kwanta gefen shi, a cikin kunne ya ce min “Wani fushin kike yi?”
Banza na yi mishi, birkitoni ya yi, yana fadin “Fushin kike yi kenan, bari in sauke shi”
Dole na ce “Ni ba fushi nake yi ba”
Sautin dariyarshi ya fita, a hankali ya ce “Da kin ce ba kya ji”
Kamar kullum asubar fari na tashi, don yi wa su Khalil abincin tafiya makaranta, misalin 7am direbansu ya zo. Bayan sun tafi kuma na shiga gyaran gida
Sai misalin 9am na goma, komai na gidan ya yi fes, kamshi mai dadi na fita kasancewar sanyi na shigowa hakan sai ya karawa yanayin dadi.
Zaune nake ina karyawa ya fito sanye cikin kananan kaya, wannan ya tabbatar min har ya yi wanka. Crochet din ya ajiye bayan ya zauna sannan ya ce “Ina abincina, ko har yanzu fushin kike yi?”
Harara na aika mishi hade da mikewa zuwa kitchen na hado mishi komai a kan babban tire na kawo mishi.
“Ina kwana” ya fada daidai lokacin da nake hada mishi tea
Maimakon in amsa sai na tura mishi baki
Murmushi ya yi kafin ya ce “Khadija tawa, rigima iya rigima, idan ba ni ba, Khadija waye zai iya da ke”
Komai ban ce ba, shi kuma ya shiga shan tea din a nutse kafin ya ce “Kar su Rahma su iso, ki ce ban fada miki ba, suna hanya, a yi abinci da su”
Kamar in ce ban yi, sai kuma na yi shiru ban ce komai ba.
Abincinshi ya ci gaba da ci kafin ya ce “Idan ban da rigima irin ta ki, me ye abun haushi don maigida ya yanke hukunci a gidanshi”
Yanzu din ma ban ce komai ba, shi ne ya kuma cewa “Na siyar da gidan Abuja ne, saboda ba zan iya ci gaba da zama a can ba, Abujar ma gabadaya ta fita kaina.
Abin da ya sa ban fada miki ina gini a Katsina ba, just I want surprise you. Ga shi an bata min surprise din”
Yanzu kam na kalle shi cikin ido, girarshi ya tattare a goshinshi kafin ya ce “Shi kenan ko matar ɗan gurgu”
Na murmusa kadan, saboda duk lokacin da zai ce min matar gurgu, yana ba ni dariya.
Hannuna daya ya saka cikin nashi kafin ya ce “Ina sonki Khadija, ki, yarda da wannan, ban taba yin abin da zai bata ranki ba. Ki bi a hankali za ki je inda Sakeena ta je kila ma ki wuce. Za ki zama wuya da za ki rika juya kan duk inda kike so. Just be patient”
Shirun nan dai ita na yi, ya kuma cewa “Idan za ki ci gaba da fushin ne kuma, in rage kayan jikina”
Silent murmushi na yi, hade da matsawa gefe kadan, don na san zai iya tsikari na. Ganin haka ya yunkuro kamar zai tsikare nin, da sauri na zabura ina dariya sosai.
“Ki duba abin da kike bukata wajen girki sai ki yi magana a kawo miki”
“Tam” na amsa a hankali kafin mu ka ci gaba da hira, kamar ba ni ce nake ta kumburi ba.
Tun bayan fitar Bashir na shiga aikin abinci, idan da sabo dama na saba, idan na kwanta to dare ne, da rana hutun daga 1pm ne zuwa 4,shi ma wani lokacin Maama ba ta bari na in huta din, ko ina kwanciya Bashir zai fara kirkiro min aiki, kamar yana gaba da ganina a kwance.
Alalar gwangwani na yi wa Rahma, tana sonta sosai, misalin karfe daya na gama, Sai na bar tukunyar a kan murhu don kar ta huce, kasancewar da itace na yi amfani.
Su Affan rice and stew na yi musu, dukkansu sun tsani alale har Baban nasu ma.
Karfe biyu da rabi na samu na kammala komai har da gyaran gidan, da kuma wanka, a lokacin ne kuma na samu na yi azhur, zuwa lokacin kam na gaji likis, kamar wacce aka yi wa duka, abincin ma ji nake kamar in ci daga kwance.
Haka nan dai na daure na mike zuwa falon bayan na zira doguwar riga mara nauyi, kicibus muka yi da Bashir yana shigowa
“Ɗangurguna!” na yi maganar cikin tsokana
Shi ma cikin tsokanar ya ce “Matar Ɗangurgu, kina fushi ne in zo in sauke miki shi”
