Hakan yasa suka kalli inda sautin muryar ya fito. Wata yarinya ce tsaye a gabansu, sanye cikin uniform ɗin makarantar Brickhall, a ƙiyasin shekaru ba za ta wuce 17 ba.
“Hy”
Rhoda ta amsa mata, yayin da idanuwan Raja ke kallonta ƙasa-ƙasa.
“Ko zan iya sanin sunanka Bro?”
Mamaki ya kama Raja, to me za ta yi da sunansa?, tukunna ma waye ce ita?.
“No, kada ka damu fa, ni ba ‘yar yankan kai ba ce…”
Maganar tata ta bawa Raja dariya, hakan yasa suka murmusa a tareshi da Rhoda, ya na ɗaga ƙafaɗarsa ta dama.
“Sunana Raja, ke kuma fa?”
“I’m Mishal”
Mishal ta faɗi tana gyara zaman jakarta dake goye a bayanta.
“Me yasa kike son sanin sunana?”
Sai kuma ta yi shiru, da ma gajiya ta yi da jiran zuwan Kuliya, hakan yasa kawai ta fito ta fara tafiya da ƙafarta, kuma a kan hanyar ta ci karo da wannan me kama da Kuliyan, shi ne ta tsaya don ta samu ta masa magana, wata ƙila za ta tabbatarwa da kanta abun da take san sani.
“Akwai wani yaya na da yake min kama da kai that’s all”
Ta zaɓi da ta masa wannan ƙaryar, don a ganinta wata ƙila ita za ta fi bada ma’ana, saboda babu yanda za’a yi ta faɗa musu cewar da mijinta yake kama, don ba ma lalle su yardar da cewar ita ɗin matar aure ba ce, to taya ma za’ayi su yarda?.
Ba ƙaramin duka maganarta ta yi wa Raja ba, wai meke shirin faruwa da shi ne?, farko Rabi’a, yanzu kuma wannan yarinyar na faɗa masa cewar akwai wani ɗan uwanta me kama da shi, sai dai kuma shi yasan basu da wasu ‘yan uwa na kusa. Da ace ma Rabi’a ce za ta faɗi hakan sai ya yarda, amma shi yasan cewa su ba su haɗa jini da shuwa arab ba, saboda daga gani wannan yarinyar jinin shuwa arab ce, haka zalika kuma yasan cewa duk wanda ya mutu babya dawowa, Allah ya riga ya amshi rayuwar Aliyunsa, hakan tasa ya dangana, ita ma Rabi’an abun da ya sa yake bibiyarta ba komai ha ne face son sanin wani abu game da danginsa.
“Ya alaƙarku take da yayan naki ?”
Rhoda ta tambayi Mishal, dan babu labarin Raja da ba ta sani ba.
“Uwa ɗaya uba ɗaya”
Ta amsa tana kallon fuskar Raja, yanda ya yi da fuskar tasa kaɗai yasa ta tabbatar da abin da take zargi, tabbas babu makawa, duk yanda aka yi wannan ɗan uwan Kuliya ne, amma me ya shiga tsakinsu har suka rabu haka?, tana buƙatar sani.
“Ni zan wuce, Bro and Sis sai an jima”
Da kallo suka bi bayanta har ta fara tafiya.
“Yarinyar nan akwai shirirta”
Rhoda ta faɗi tana ‘yar dariya.
Raja da ya gama tabbatarwa da wannan yarinyar ba a kan Aliyunsa take magan ba ya mata murmushi kawai, yana ɗaga kafaɗarsa ta dama, kafin ya ci gaba da tafiya, hakan yasa ita ma bin bayansa.
Mishal na tafe tana saƙe-saƙe a ranta, tana son sanin abin da ke tsakanin waɗanan mutanen biyu masu kama ɗaya, sai de kuma suna da mabanbantan halaye, tsayuwar da ta yi da wannan Rajan ba ta fi ta minti biyar ba, amma ta gane banbancinsa da Kuliya, wannan yana da fara’a, yayin da Kuliya ba shi da ita, wannan yana da sakin fuska, fuskar Kuliya kam kullum a ɗaure take, sannan muryar wannan akwai sanyi da taushi, yayin da ta Kuliya ke cike da hargagi da faɗa, ko maganar arziƙi yake da mutum sai ya maka tsawa, bare kuma a ce ransa ya ɓaci.
Sai kawai ta yi murmushi tana jinjinawa kanta, na sanin halayen Kuliyan a kwana huɗu kawai da suka yi tare, duk da ba wani zama suke sosai ba, haɗuwarsu ba ta wuce uku a rana, da safe kafin ta tafi makaranta, sai kuma idan ya zo ɗaukanta, sai da daddare idan ya dawo. Kuma kwana biyu ma ba sa haɗuwa da daddarren dan sai ta yi bacci yake dawowa.
KULIYA POV.
Cikin matsanancin gudu yake tuƙa motarsa, tunawa da ya yi ya bar ‘yar mutane ta na jiransa, aikin da yake ne ya sha masa kai, har ya sa ya manta da lokacin tashinta daga makaranta, kuma tun a sanda ya fito daga headquarter ya riga ya yanke hukuncin cewa dole sai dai ya nema mata driver, don ayyukan dake gabansa sun fi ƙarfinsa, idan yau ya tuna a kan kari, gobe ba llalle ya sake tunawa ba.
Amma idan ya sama mata drivern, aikin zai masa sauƙi, kuma ko ba komai shi ma zai huta, saboda a kullum sai ya dakatar da aikinsa yake iya samun zarafin zuwa ɗaukanta.
Wata yarinya ya hanga a gefen titi, kamar ita kamar ba ita ba, gashin kanta da kuma farar fatarta da ya gani ne ya tabbatar da cewar ita ce, ya kamata ace ya mata magana kan fita babu ɗankwalin nan ma, don a matsayinta na matar aure hakan be dace da ita ba.
Parking ya yi a kusa da ita, yanda ta tsaya tana kallon motar tasa ya sa ya gane cewa ita ma ta san cewar shi ne a cikin motar, to amma me take jira da taƙi zagayowa ta shigo?, ko jira take sai ya mata magana?.
Kusan shuɗewar muntina goma suna a haka, ita tana tsaye, ta kafe motar da ido, shi kuma ya kasa mata magana ta shigo, ganin kamar tana shirin ɓata masa lokaci ne yasa ya zuge glass ɗin setinta ƙasa. Sannan ya kalleta. Sai da ya ɗaga ƙafaɗarsa kafin yace.
“Za ki iya shigowa idan kin gama tsayuwar!”
Mishal ta yi murmushi tana zagayowa, aka ce da ba ya ji, sarai ta gane shi, amma jira take ta ƙure masa miskilancin da yake ji da shi, duk da Anti Adawiyyanta ta ce kada ta na masa irin haka, amma ta lura da idan ba haka ta masa ba, ba zai dena mata wannan abun ba.
No.181, Guzape, Abuja….
08:30pm
MISHAL POV.
Zaune take a ɗakinta, assignment ɗin da aka basu take ta ƙoƙarin yi.
Ƙofar ɗakin da aka turo yasa ta ɗa ga kanta ta kalleshi, don tasan daga ita sai shi ne kawai a gidan, kuma ta yi mamakin dawowarsa da wuri. Kamar yanda ta saba ganinsa, sanye yake cikin baƙaƙen kaya. Wai shi ba shi da wasu kaya sai baƙaƙe ne?, kullum sai ya yi ta saka baƙin kaya kamar me shirin zuwa jana’iza #AbuAswad Sai kawai ta yi dariya a sanda zuciyarta ta raya mata sunan, ABU ASWAD! sunan ya karɓe shi kuwa.
A hankali Kuliya ya saki hannun ƙofar yana kallonta, sanye take cikin wata blue and white boxed tie crop top da farar three layers ruffle skir. Duk da a zaune take, yana iya ganin alamar skirt ɗin ba ta sauƙa har kan idon sawunta ba, kamar dai sauran kayan da ta saba sakawa, don duk kayan da yake ganinta da su ba sa kaiwa ƙasa. Gashin kanta naɗe cikin french twist, daga saman gashin ta saƙala farin hair band. Kai kace wata Disney princess ce, kallonsa take kamar yanda shi ma yake kallonta, daurewa ya yi yace.
“Ki shirya ki fito za mu je wani wuri”
Zai iya cewa ya ga wacewar wani abu me kama da farin ciki a cikin idanunta, kafin ta miƙe da sauri, ƙafarta da bakinta har rawa suke wurin faɗin.
“Fita zamu yi?”
Ya kalleta na wasu ‘yan sakkani. Jin ya mata shiru yasa ta kuma faɗin.
“Ai a shirye nake, mu je kawai”
Ta faɗi tana ƙoƙarin raɓa shi ta wuce, a karo na farko ya riƙo tsintiyar hannunta, ya na dawowa da ita baya, ba shi kaɗai ba, hatta da ita sai da ta ji kamar hysterianta na neman ta shi, sai kuma ya saki hannun nata da sauri yana kawar da kansa.
Ita kuma sai ta kalli hannunta, yati6n da take kokawa da numfashinta da ya ƙi dai-daituwa, da ƙyar ta iya ɗagowa da kansa ya na ɗaga kafaɗarsa.
“Be kamata ki fita a haka ba, saboda yanzu ke matar aure ce!” Ya faɗi ba tare da ya kalli fuskarta ba.
Mishal ta sunkuyar da kanta ƙasa, yayin da abun da ya faru da ita waccan ranar ya shiga yawo a kanta, ba ta son tuna me ya furu a waccan ranar, amma daga zarar wani abu makamancin wanda ya faru a waccan ranar ya sake faruwa da ita sai ta tuna, yanda Yazid ya finciki hannunta da ƙarfi a waccan ranar haka shi ma ya yi a yanzu, tuna sunansa kaɗai yasa numfashinta fara ciccikowa.
Da sauri ta kai hannunta kan wuyanta tana riƙewa, yayin da iskar ɗakin ta mata kaɗan wurin shaƙa, babu shiri ta shiga jan numfashi da sauri, hakan ya ankarar da Kuliya halin da take ciki. Kallonta ya yi da sauri, a lokacin da ta kai ƙasa, tana kokawa da numfashin nata, idanuwanta sun kaɗa sun yi ja, yayin da hawaye ya shiga fita ta gefen idonta.Ji take kamar za’a zare mata numfashinta gaba ɗaya.
A ruɗe Kuliya ya zube a gabanta yana kiran sunanta.
“Hafsat!, Ke Hafsat!, Hafsat!”
Inaa, ko ganinsa ma ba ta iya yi, bare har ta saurari abun da yake faɗi, ba shiri ya kai hannun ya riƙe fuskarta, yana goge mata gumin da ya shiga tsatsafo mata, har zuwa lokacin ba ta iya numfashi, can kuma sai komai ya tsaya cak, shure-shuren da take, da kokawar da take da numfashinta, da ma hawayen da take duka suka ɗauke, jikinta ya saki, kamar wadda ta mutu.
Ba shiri Kuliya ya miƙe daga kanta, hankalinsa a mugun tashe, shi tun da yake be taɓa ganin abu makamancin haka ba, bai ma san me yasa meta ba, to ko aljanu gareta?…
Tunaninsa ya katse a sanda idonsa ya sauƙa kan wata robar ruwa dake ɗakin, ba shiri ya miƙe da sauri ya nufi robar, ya ɗako ya dawo kanta ya na buɗe robar, tuninsa ne ya bashi cewar wata ƙila suma ta yi. Don haka ya shiga yayyafa mata ruwan a kan fuskarta da ta yi jajir, amma shiru, haka ya miƙe ya nufi work table ɗin da ɗazu ta taso daga kansa, ya ɗauko littafi ɗaya sannan ya dawo kusa da ita, fiffita ya shiga mata yana kiran sunanta.
Kamar wadda aka tsikara da allura, lokaci guda numfashinta ya dawo, ba shiri ta miƙe zaune tana wani irin tari, har lokacin Kuliya be fasa mata firfita yana jero mata sannu ba.
Sai da ya ga ta dawo hayyacinta ne ya dubeta da kyau, ya ga yanda take ta sauƙe ajiyar zuciya, be san lokacin da ya ja ta jikinsa ya rungumeta daga zaune da suke ba.
Idanuwan Mishal ne suka ƙara girma, a lokacin da ta fuskanci cewar ita ce a tsakiyar hannayen Kuliya, ita ce a kusa da shi, kusan da har suna iya jiyo bugun zuciyar juna, babu abun da ya ba ta mamaki sai yanda ta ji zuciyarsa na aiki da sauri, mamaki ne ya kamata na me ya tsorata shi har haka.
Yanda ya ƙara matseta a cikin jikinsa ne ya sa ba shiri jikinta ya shiga kyarma, tun da ta zo duniya ba za ta iya tuna lokaci guda da ta shiga yanayi irin wannan ba, tabbas tana rungumar ‘yan uwanta, amma wannan rungumar ba irin waccan ba ce, wannan ta sa ban ce, kamar akwai wani abu na musamman tattare da kusancin nasu, sai ta ji ba ta son ya saketa, kamar su ci gaba da tsayawa a hakan, saboda ta ji rungumetan da ya yi kamar ya na son kangeta daga wani abu mara kyau dake shririn faruwa da ita ne.
“Daga magana sai ki suma?!, me ya yi zafi haka Hafsat?!”
Muryarsa ta faɗi bayan wani lokaci, kuma amon muryar tasa ne yasa Mishal ta ƙara matse jikinta cikin nasa, muryar kamar ba tasa ba, kamar ba Kuliya ne ya yi maganar ba, da ma ya iya magana a tausashe kamar haka?, To ai gwara da ba ya yin magana a tausashen, don wata ƙila da ace yana yi, da duniyar ce gaba ɗayanta za ta yi haske cikin duhun daren.
A hankali ya saketa yana kallon fuskarta, a karo na farko Mishal ta ji ba ta san haɗa ido da shi, hakan ya sa ta sunkuyar da kanta ƙasa.
Kamar wanda aka jefowa tunaninsa daga sama haka Kuliya ya dawo hayyacinsa, sai yanzu ya gano abun da ya yi, ba shiri ya miƙe tsaye yana ɗaga kafaɗarsa ta dama, kansa ya kawar gefe, zuciyarsa na ƙara saurin gudun da take a ƙirjinsa, don sai yanzu ma ya ji wani irin shock a jikinsa na riƙetan da ya yi. Da ƙyar ya lalubo muryarsa cikin faɗin.
“Ki… Ki kwanta ki yi bacci kawai, sai da safe!…”
Ya faɗi ya na shirin juyawa, amma sai muryar Mishal dake ƙoƙarin miƙewa ta dakatar da shi.
“No… na ji sauƙi za mu iya tafiya”
Juyowa ya yi ya na kallonta, amma ita kuma ta ƙi yarda su haɗa ido. Shi ya masa gane mata, yanzu fa ta suma?, kuma sai ta ce su fita?.
“No, kina buƙatar hutu, don haka ki kwanta kawai…”
Cewar Kiliyan yana ƙoƙarin juyawa a karo na biyu, amma sai muryar Mishal ɗin ta ƙara katse shi.
“Da gaske nake na ji sauƙi, babu wani babbar matsala, na riga da na saba da wannan ciwon, so it’s common”
Juyowa ya kuma yi ya na kallon fuskarta dake kallon ƙasa, kamar me shirin san tantance gaskiyar abun da ta faɗi.
