"Tunƙwal! Tunƙwal!!"

Tafisu ke daka a tsakar gidansu. Tana mai tuno ranar da ta bi marrarrabar kasuwa tana tunanin mafitar rayuwa. Yau za a yi wata shida da mutuwar aurenta. Babu yadda ba a bawa maigidanta baki ba a kan ya mayar da ita ya yi ƙememe ya ƙi. Daga ƙarshe ma sai ya bada wani sharaɗi.

"In dai har Tafi tana son ta yi zaman aure a gidana to, fa sai ta bi dokokina. Yaranta ba za su tako su zo gidana ba, ita ma kuma ba za ta taka ta je dangin tsohon mijinta ba. Domin ni babu. . .