Wayewar safiyar alhamis ɗin yau, kowa na gidamu na tsakar gida an zauna ana karin kullo safen, tun daga yaran har manyan, haka ƙa’idar gidanmu take a duk sanda za aci abinci musamman karin kumallon safe to haɗuwa ake gaba ɗaya, yaranmu da iyayenmu mata, su manyanne ake kai musu na su ɗaki, sai Baba ma da yake yin nasa a ɗaki da shi da wadda girki ke hannunta.
Kowa abincinsa yake ci hankali kwance amma banda ni wadda natsuwa ta ƙarauce mata dalilin birkicewar tunani tun kwanaki biyu da suka wuce, abincin na gaba ina kallonsa amma hankalina gaba ɗaya ba ya kansa, tun ina jiyo sokiburutsun Adawiyya har na daina ji, na ma daina ganin komai da ke wakana a wajen, sai hoton Gwaggona da Kulu da ke haskawa cikin idona a wancan daren da kuma maganganunsu.
Tun bayan komawata ɗaki dana samu na miƙe da ƙyar na koma kan gado na kwanta gudun kar Gwaggo ta fahimci farkawata, sun ɗau tsawon lokaci kamin su dawo ɗakin hannun Gwaggo riƙe dana Kulu, Ina kallonsu ta ƙasan ido ba tare da saninsu ba, dan ko da acema sun kalle ni ba za su taɓa gane idona biyu ba, dan nima yanda suka iya takunsu haka na iya nawa takun. Ina kallon yanda Gwaggo ta kwantar da kan Kulu bisa kafaɗarta tana aikin lallashin kuka da take, wanda sautinsa ke fita a hankali, kai baka ce Gwaggona bace wadda ke nuna tsantsar kyara ga Kulu a fili, “ki bar kukan nan haka Kulu, Basma zata iyaji kuma ta farka, duk da yarinya ce ita amma sanin kanki ne tana da wayon da zata iya ɗago wani abu.”
Kulu ta ɗago a kafaɗarta tana goge hawayenta, Gwaggo ta saki hannunta tana takawa a hankali ta ƙaraso gado, ina jin duk yanda take komai a hankali gudun karna farka, daga can in da Kulu ke kwance ta jefawa Gwaggo tambayar da ta ɗaure min kai matuƙa nake kuma neman wanda zai warware min ita anan kusa, ban da naci na son in gano wani abu da babu yanda za’ai na gane maganar da Kulu tayi, hausa take yi amma fa hausar a harɗe take, hausar da kai kana ji kasan bakin aronta yayi. “Yaya shi rubutun dangana idan ansha ɗin yana aiki?” Tambayar da ta yiwa Gwaggo kenan, kuma kamar ba zata amsa mata ba sai can tace mata,”to Kulu ayar Allah abar wasa ce, sunayen ubangiji fa aka rubuta da niyyar neman waraka ga buƙatar da ake nema daga gare shi…kiyi bacci haka asubahi na ƙaratowa.” Ta kuma cewa da Gwaggo,”ina tsoro kar a bata taƙi sha, kin san halinta ba komai ake bata tasha ba musamman tasan cewa magani ne.” “zata sha insha’Allahu, nasan da wanda zan haɗata.” Daga haka cikinsu babu wanda ya kuma cewa komai, sai ni da suka bari da nisan tunani acikin ƴar ƙaramar ƙwaƙwalwata, dan ko maganar wanda za’a bawa rubutun da suke magana akai kasa fahimta nayi tsakanin ni da Basama wa za’a bawa, na san dai ni ce wadda ake baiwa abu na sha naƙi sha matsawar aka danganta shi da magani, sai dai duk yanda naso na fahimci waɗancan sauran Al’amura da suka faru na gagara, haka ma na gagara fassara kalmar DANGANA da Kulu ta faɗa, kuma a safiyar yau ɗin kaina sai ya kuma ɗaurewa, domin rubutun da Gwaggo ta ɗauko mu uku ta bawa, da ni da Basma da Adawiyya, saboda na fahimci wani abu har turjiyar ƙarɓa na sha nayi amma sai naga Gwaggo ta banzatar da ni ta nawa Basma faɗan in har bata sha ba zata haɗata da Sunusi, anan na tabbatar da rubutun dangana ba nawa bane nata ne, to amma me yasa aka bamu muka sha ni da Adawiyya?, kuma mece Danganar?
Daga saman kaina na jiyo maganar Inna Zulai na cewa,”ita kuma waccan sillan karan meke damunta ta rafka tagumi kamar wata babbar macen da iyali suka tarar mata.” Na buɗe Nauyayyun idanuna da ba su sami isashshen bacci ba daren jiya, na dubeta naga ta gwame baki ta dubi Inna Amarya tace,”waccan yarinyar dai ku dubata akwai abun da ke damunta.”
Inna Amarya da ke gyarawa Zubaida hijab tace, “ke kina gidan ma baki san bata da lafiya ba?” “to da ma abun da ya shafeku faɗa min kuke?, to Allah ya sauƙe”. Tana faɗar hakan ta wuce ɗakinta, Inna Amarya ta rakata da faɗin,”kyaji da gulmarki.”
Ni kuma Inna Amarya ta hauni da faɗan matuƙar ban daina wannan tagumin ba raina zai ɓaci, Adawiyya ma tace mata aiko abincinma banci ba, nan ta kuma hawarni da faɗa sosai har sai dana ci abincin ba dan ina so ba kuma ba dan yayi min ɗanɗano a baki ba, ina da saka abu a rai sosai ko ya yake.
Baba ya kira sunana yace na kira masa Ya Amadu ko Ya Kabiru, har na miƙe sai yace na koma na zauna ya manta ban da lafiya, Adawiyya ta tashi taje. Tare suka dawo da Ya Amadu wanda ke biye da ita a baya, ya tsuguna kusa da Baba, sannan Baba ya miƙa masa wasu takardu yana cewa,”duba nan kaga na menene, shaf ni na manta da su sai yanzu, jiya Liman ya aiko ban san na menene ba”. Ya Amadu ya gyara zama da faɗin,”Allah yasa abun da na ke tsumayi ne.” Ya faɗi hakan yana faɗaɗa fuskarsa da fara’a. Ya zaro takardun ya dudduba sannan ya fara yiwa Baba bayani farinciki tattare da shi,”ai takardun scholership ne wato tallafin karatun makaranta amma wannan ba daga gwamnati bane na masarautar bichi ne.” Baba yace,”ah to masha’Allahu, da sunaye ajiki ne?”. Ya ba shi amsa da,”a’a babu sunaye, takardun dai mutum uku ake nema, kuma na yara ne da za su shiga jss1 to ss1 ba wai na ƴan jami’a ba”. “to Amadu wacce makaranta ce?”. “makarantar gwamnatin tarayya ce da ke Minjibir amma fa ta kwana ce”. “makarantar kwana kuma?”. “ehh Baba”. Gwaggo da ke gefe tace,”kace adu’a tace ta amsu, ni dama ai na jima ina yiwa yaran nan kwaɗayin makarantar kwana”. Baba ya dubeta yace,”kin san kuwa makarantar kwana? ke bakiji irin illolinta da ake faɗa ba.”
Gwaggo ta sake cewa,”babu wata illa acikinta in har zaka bi ɗanka da adu’a, kuma in har ka yarda da tarbiyar da ka bawa ɗanka”. Baba yayi shiru bai sake cewa komai ba na tsawon wasu daƙiƙu, kamin nan ya numfasa yace,”to ta maza ce ko mata, ko kuma a haɗe suke gaba ɗaya?”. Ya Amadu yace,”ta Mata ce zallah, dan Allah Baba ka amince a miƙa yaran nan Mairo da Adawiyya da Habiba tun da kaga dukansu jss2 za su tafi”. Baba yace da shi,”ni bance eh ba, ban kuma ce a’a ba, kawai dai ka aje takardun a wajenka zuwa lokacin da zan yanke shawara.” Daga Habiba har Adawiyya da suke ta murna sai murnar ta koma ciki, ni kuwa da ma ina gefe ina fama da damuwar da na kimsawa raina akan baƙon lamarin da na fara cin karo da shi a jiya, nayi farinciki sosai dana ji batun ɗaukar nauyin karatu, ko babu komai an ragewa Baba nauyi, yanzu sai ya saka sauran yaran a makaranta, da ma bana jin daɗin rashin zuwan Basma makarantar boko,
Ya Amadu da bai yanke tsammani da Baba zai barmu muje F.G.G.C Minjibir ba, har da tambayarmu ɗaya bayan ɗaya akan abun da muke so mu karanta, Adawiyya tace masa ita ma’aikaciyar lafiya ta ke so ta karanta, Habiba tace me tuƙin jirgin sama, babu wanda bai dara da maganarta ba a wurin, ni kuwa ko da ya tambayeni nace masa ina so na karanci aikin bincike, ta yanda zanke gano abu cikin sauƙi ba tare da ya caja min ƙwaƙwalwa ba, ya murmusa kan yace,”to gaba ɗayanku Allah ya bada sa’a.”
Inna Amarya ce ta zaunar da ni tayi min bayanin jinin haila tas, tun daga lokacin zuwansa da lokacin da zai ɗauke, abun da zanyi da kuma wanda zan bari, da tarin tsoratarwa akan yanda zan kiyaye kaina.
Da yamma ina ɗakin Inna Amarya a kwance Saleh ya shigo yace naje inji Ya Amadu, na tashi kamar wadda ƙwai ya fashewa aciki na fita.
A zaure mu kai karo da Mu’azzam yana shigowa, har yay gaba ya dawo baya yana kallona, yay ƴar ƙaramar dariya yace,”Mairo wai lafiya?” Nace da shi,”lafiya lau, me ka gani?”
Sai da ya kuma sakin ƙaramar dariya kana ya ce,”gani nai kina tafiya kamar ba Mairon da na sani a baya ba me tafiyar baragada, kuma har na bangajeki ba ki halin tsiwar taki ba, ko dai baki da lafiya?”
Ya ƙarashe tambayar yana ɗora hannunsa a saman goshina, baki kawai na ɗan turo gaba na harare shi na wuce na barsa a wajen. Jingine daga jikin bango zaune na tadda Ya Amadu, shi ma tun shigowata yake bina da kallo, da ga ɗan nesa da shi na tsuguna da cewar, “gani Yaya.”
Sai da ya sauke numfashi kana yace, “Zo nan.” Na tashi na ƙarasa kusa da shi na zauna, ya kamo hannuna ya taɓa tafin hannuna da kuma goshina da wuyana. “me ke damunki?”. Na girgiza masa kai alamar babu komai. “yaushe kika fara ƙarya?” Na ɗago ido na dube shi wanda shi ma ni ɗin yake kallo.
Ya kwantar da kaina bisa kafaɗarsa, “faɗa min wani abu akayi miki? Ina kallonki ɗazu ba ki ci komai ba, kuma daga jiya zuwa yau kin rame sai kace kuɗin guzuri, walwalarki tayi ƙasa gaba ɗaya, ko ciwon cikinne har yanzu?”
Nanma banyi magana ba na kuma girgiza masa kai. Sai ya yunƙura ya gyara zamansa sosai, ya fuskantoni tare da tallaɓar haɓata, ya sa na buɗe idanuna na sakasu acikin nasa, yaywa idanuwana kallon tsanaki tare da duban nazari sannan yace,”ni Yayanki ne mai tsananin sonki da ƙaunarki, wanda kaf cikin ƙannena idan aka cire Habiba nafi sonki da kowa, ku biyun nan bana so naga kun yi kuka balle wata damuwa ta dameku, faɗa min menene damuwar?
A makaranta ne ko kuma a cikin gidan nan?”
Na girgiza masa kai da ƙarfi nace,”duka babu ko ɗaya, kawai ina jin jikina babu daɗi ne.” Sai naga ya tamke fuska, ya muskuta ya gyara zaman tare da barin fuskantata, “tashi kije.” Naji kamar nasa kuka, ni Mairon ya zan yi, ta ina zan fara faɗawa Ya Amadu abubuwan da naji na gani, a hankali na fara magana,”Ya Amadu wasu al’amura ne suka shige min duhu wanda na ke neman sani akansu.”
Kamar suɓutar baki kuma nace, “Ya Amadu wacece Kulu a gidan nan? Kuma menene zina? Ya ya kuma zina take? Sannan menene Dangana?” Naga ya wani juyo akaikaice yana dubana, ku san tambayar tawa ta girgiza shi, irin mamakin da naga ya bayyana ƙarara a saman fuskarsa na gane ba tambayar da yay tsammaci ji daga gareni bane, daga yanda naga ya tsareni da ido yana karantar wani abu tare da yanayin da na nutse a ciki ya saka na ce masa,”Yaya ko akwai wata kalma ta rashin dacewa a tambayana?”
Yace, “Mairo aina kika ji kalmar zina?” Nayi shiru na rasa abun ce masa, abunda kawai na ɗauka daga yanayin yanda ya mayar min tambayar shi ne kalmar tana da girma da kuma tsauri, ya katse tunanina da faɗin,”ke yarinya ce Mairo, ina ga lokacin da za ki san ma’anar wannan kalmar bai yi ba tukunna, domin ta yiwa kanki girma, ki jira zuwa wani lokaci za’ayi maku bayani a islamiya.”
Na kaɗa masa kai kawai sannan nace, “to sauran tambayan fa?” Ya ɗanyi ajiyar zuciya kana yace, “Dangana kalma ce ƴar’uwar haƙuri, irin haƙurin da mutum zai jure zafi da raɗaɗi akan wani abu da ya sameshi na tsanani acikin rayuwarsa, kamar mutuwa ko kuma mummunar ƙaddara.”
Na tsare shi da ido ina jiran sauran amsar, yay shiru kamar ba zai ce komai ba, cike da ƙosawa na kuma maimaita masa tambayar wace Kulu?
“Ban san wace Kulu ba, ban kuma san daga ina tazo ba…”. Nai saurin tarar numfashinsa,”Ya Amadu ba zan taɓa yarda da wannan maganar taka ba.”
“To Mairo ai maganar na fara kika yi saurin tarar numfashina ba ki tsaya kinji ƙarshen zance ba…ban san wace Kulu ba, ban kuma san daga ina ta ke ba, abun da kawai na sani ranar da aka haifeki ranar Kulu tazo gidan nan, da yake Gwaggo a can birnin kano ta haihu da suka tashi dawowa sai muka ga sun dawo tare da ita, kuma ko da aka tambayi Baba wace ita yace mara lafiya ce sun tsinceta ne a hanya, suka ga ba za su iya tafiya su barta a cikin halin neman agaji da take ciki ba, shi ne suka ɗaukota suka taho da ita za su riƙeta a wurinsu har zuwa ranar da Allah zai sa ƴan’uwanta su nemeta.”
Nayi wani guntun murmushin jinjina ala’amarin Kulu, ban yi tantama ko ɗaya ba akan abun da ya faɗa ba dan nasan ba zai min ƙarya ba, tausayin Kulu kuma ya kamani matuƙa.
“Shikenan abun da kike son sani?”. Na kaɗa masa kai,”a’a Ya Amadu, ina so na san sau nawa Kulu tayi magana tun zuwanta gidan nan?”. “Kulu ai bata magana, yanda kika ganta haka take ba um ba umum…”
Shigowar Ya Kabiru ta katse maganar da zanyi, muka maida dubanmu kansa, ya zauna yana cire rigar jikinsa, cikin tattausan muryarsa yake faɗin,
“Zina na ɗaya daga cikin manyan kaba’iran da Allah ba ya so, ma’anar zina a taƙaice jima’i tsakanin namiji da mace, ba komai ke haifar da zina ba fa ce sharrin shaiɗan, biyewa ruɗin zuciya tare da afkawa matsananciyar soyayyar ɗa namiji da mace zata iya sadaukar da komai nata akansa…ki gujeta, ki kuma kiyayeta, domin abar ƙyama ce, tana da daɗi sai dai daɗinta na lokaci ƙalilanne, baƙin cikinta kuma tabbatace ne har ƙarshen rayuwa, ubangiji kuma ya tanadi hukunci me tsananin gaske ga waɗanda suka aikatata”. Yay shiru ya miƙe yay tattaki ya saƙale rigarsa jikin ƙusa, Idona bai gushe da kallonsa ba, ina me cike da mamakin yanda akai yaji zancen da muke, har san da ya dawo ya zauna bakin tulun littafan da ke cikin wata ƴar ƙaramar durowar ɗakinsu ban ɗauke idona akansa ba.
Nace, “to Yaya Kabiru mene shi jima’in da ka faɗa?” Ya buɗe baki zai bani amsa Ya Amadu ya dakatar da shi, “haba Kabiru, ya za’ai ka dinga faɗa mata kalmomin da sun fi ƙarfin kanta ne.”
“Ba su fi ƙarfin kanta ba, hasalima yana da kyau ta sansu tun yanzu.” Ya Amadu ya dubeni tare da cewar, “tashi kije”. Na miƙe sanyi ƙalau na fice daga ɗakin.
Ina shiga ɗaki kuma na tadda Kulu a bakin ƙofa tana gyara warwaron da ke tsintsiyar hannunta, na kalli warwaron sannan na kuma kallonta, na cuno baki gaba na miƙa mata hannu, “bani abuna”. Ta dube ni sannan ta ciro ta bani, na wuceta na shiga ciki, ina ji ajikina da yanda ta ke bina da kallo, abun da ya bani mamaki shi ne warwaron dana ƙwace hannunta ba shi ne nawa ba, irinsu dai ɗaya, dan ina ɗaga ƙasan matashi naga nawa da na cire na ɓoye, kenan na hannunta na Gwaggo ne, na ɗago na dubeta har yanzu tana tsaye tana kallona, na murguɗa mata baki kaɗan sannan nace, “sai na faɗawa Gwaggo kina taɓa mata kaya.”
Parkview Estate, Ikoyi, Lagos State
“Bullshit! taya za’ai Samuel ya ƙi sanya hannu akan abunda na tura masa, yaushe ya kai matakin da ya fara take umarnina?” Dr Emanuel kenan, ingarman zakin namijin da ke zaune kan lumtsatstsun cushion ɗin da ke kewaye a matsakaicin parlon ke wannan maganar a cikin harshen turanci, muryarsa na fita cikin ƙaraji, ya zare farin glasses ɗin da ke sanye a idonsa ya ɗago ya dubi wanda ke tsaye a gabansa.
“Ina buƙatar ganin Samuel a office ɗina in the next 3 hours.” Yanzunma dai a cikin harshen turanci yay maganar.
Onoka ya rissinar da kai cike da girmamawa ogan nasa, sannan ya karɓi files ɗin hannunsa ya fita.
2 hours passed…
Emzor Pharmaceutical Industries Limited
